Charakterystyka/ morfologia

Czagra czerwonogardła, dzierzbik czerwonogardły, dzierzbik zbroczony
Czagra czerwonogardła (Rhodophoneus cruentus)

Systematyka
rząd: wróblowe (Passeriformes)
rodzina: dzierzbiki (Malaconotidae)
gatunek: czagra czerwonogardła (Rhodophoneus cruentus)

Charakterystyka/morfologia.
Gatunek ten został opisany po raz pierwszy w 1828 roku przez Friedricha Wilhelma Hempricha i Christiana Gottfrieda Ehrenberga. Nazwa rodzajowa pochodzi z greki i oznacza „różany morderca”. Całkowita długość ciała wynosi około 22- 24 cm, z czego 2,2–2,5 cm przypada na mocny, haczykowaty dziób. Ogon długości 10–11,6 cm zwężający się spiczasto. Samiec ma wierzch ciała jasnobrązowy, głowę w odcieniu różowawym. Sterówki środkowe jasnobrązowe, druga para sterówek czarnobrązowa, pozostałe sterówki czarne z szerokimi białymi pasami na końcu. Lotki od spodu szarawe, z białawymi obrzeżeniami. Pokrywy podskrzydłowe białe bliżej tułowia przybierają barwę żółtawą. Broda, przód szyi i pierś białe, z dużą plamą barwy karminowo-różowej, sięgającą w dół piersi. Tęczówka szara, dziób szarawy, zaś nogi i stopy o zielonkawej barwie rogu. Samica jest mniejsza od samca ma białe gardło, na szyi czarny kołnierzyk a niżej obecna jest barwa różana podobnie jak u samca.

Biotop/ preferencje pokarmowe.
Występuje we wschodniej Afryce od Egiptu po Tanzanię.
Wyróżnia się cztery podgatunki:.
Rhodophoneus cruentus kordofanicus  – zachodnio-centralny Sudan.
Rhodophoneus cruentus cruentus - dzierzbik czerwonogardły - północno-wschodni Sudan, Erytrea i północna Etiopia.
Rhodophoneus cruentus hilgerti ( – Etiopia i Somalia do północnej i wschodniej Kenii
Rhodophoneus cruentus cathemagmenus - dzierzbik masajski – południowa Kenia i północno-wschodnia Tanzania.
Spotykany także w Egipcie nieopodal granicy z Sudanem.
Naturalnym środowiskiem tego gatunku są subtropikalne obszary trawiaste z zakrzewieniami, do 1800 m n.p.m. Często przez długi czas pozostaje w krzewach w ukryciu, ale śpiewając może siedzieć wysoko w widocznym miejscu na krzaku. Pokarm stanowią owady, takie jak chrząszcze i koniki polne , a także drobne owoce.

Rozwój osobniczy.
Od grudnia do lutego przebywają w stadach, od marca tworzą już pary. Są ptakami monogamicznymi. Mimo, że występują dość licznie, ich biologia nie jest w pełni zbadana. Prawdopodobnie okres gniazdowania przypada na porę deszczową, między marcem a czerwcem. Samica składa 2-3 jaja. W środkowym Sudanie dokonano pomiarów jaj, miały wymiary około 2,6×1,8 cm. Okres inkubacji wynosi około 2 tygodnie.

Status gatunku
Niezagrożony wyginięciem, klasyfikowany jest jako gatunek najmniejszej troski. Populacja stabilna, co w połączeniu z dużym zasięgiem występowania liczącym 1 850 000 km² nie daje obaw co do przetrwania gatunku.

Przygotował: Jan Ławicki