Charakterystyka/ morfologia

Czapla śnieżna (Egretta thula)

Systematyka
Rząd: pelikanowe(Ciconiiformes)
Rodzina: czaplowate (Ardeidae)
Gatunek: Czapla śnieżna (Egretta thula)

Charakterystyka/ morfologia
Upierzenie czapli śnieżnej jest jednolicie białe. Długie, delikatne, luźno zwisające pióra są ozdobą tego pięknego ptaka. Dziób jest czarny, u nasady niewielki pas nagiej żółtej skóry, który w okresie godowym zmienia kolor na czerwony, golenie i skoki czarne, natomiast stopy żółte . Są one używane do zaskoczenia ofiary podczas zdobywania jedzenia.. W szacie godowej u samca ozdobne pióra na głowie, plecach i piersi. Podobne gatunki – inne czaple, w szczególności czapla nadobna. Dorosłe czaple mają do 61 centymetrów) długości rozpiętość skrzydeł do 95 cm i ważą do 375 gramów . Młode wyglądają podobnie do dorosłych, ale nogi maja jaśniejsze, a zielona lub żółta linia prowadzi w dół z tyłu nogi. Po okresie godowym samiec i samica są takie same.

Biotop/ preferencje pokarmowe
Zamieszkują nad płytkimi wodami, rozlewiskami rzek, na bagnach i mokradłach, a także nad brzegami płytkich stawów i jezior. Często szukają także schronienia nad brzegami słonych wód – zwykle przebywają na wybrzeżach płytkich zatok. Występują na południu Ameryki Północnej, w Ameryce Centralnej, oraz w Ameryce Południowej - w jej północnej części. W czasie lęgów spotykane są głównie wzdłuż morskich wybrzeży, choć duża ich część zakłada kolonie w głębi kontynentu. Czapla śnieżna żywi się niewielkimi kręgowcami: rybami, małymi gadami żabami oraz bezkręgowcami m.in. mięczakami i owadami. Zdarza się jej upolować także lądowe zwierzęta, np myszy. Najczęściej poluje brodząc w wodzie. Rzadko można zobaczyć ją przechadzającą się po łące w poszukiwaniu zdobyczy. Wypatruje także zdobyczy latając nisko, z nogami tuż nad wodą. Może też stać i czekać aż zdobycz podpłynie sama. Często poluje w grupach.\

Rozwój osobniczy
Ptaki te na czas lęgów gromadzą się w koloniach rozrodczych. Często razem z innymi gatunkami, które gnieżdżą się nad słodkowodnymi zbiornikami lub na wybrzeżach. Zakłada gniazdo w pobliżu wody, wśród przybrzeżnej roślinności. Zwykle znajduje się ono niewysoko nad ziemią, na drzewie lub krzewie. To samiec wybiera obszar lęgowy. Gniazdo wykonane z trzciny i gałązek. Para czapli wspólnie buduje gniazdo. Samica składa doń około czterech zielono- niebieskich jaj. Zarówno ona jak i jej parter wysiadują je do 24 dni oraz opiekują się potomstwem. Młode wylęgają się przez kilka dni. Pierwsze pisklę rozwija się najszybciej i konkuruje z młodszym rodzeństwem w dostępie do jedzenia. Młode opuszczają gniazdo w 20 do 25 dni od wylęgu i nie oddalają się od gniazda.

Status gatunku
Czapla śnieżna jest popularnym, zwłaszcza w Ameryce Północnej, ptakiem. Jest lubiana ze względu na swą niezwykłą urodę. Obecnie można ją tam obserwować coraz częściej, ale jeszcze 100 lat temu los północno-amerykańskich populacji był niepewny. W przeszłości na czaplę śnieżną polowano dla jej piór. W Ameryce Północnej doprowadziło to do drastycznego spadku jej liczebności. Na szczęście, w porę podjęto ochronę i ocalono tego pięknego ptaka przez wytępieniem. Na Florydzie znajduje się na liście gatunków specjalnej troski .

Przygotowała: Wanda Kula