Charakterystyka/ morfologia

Jaskółka abisyńska (Cecropis abyssinica)

Systematyka
rząd: wróblowe (Passeriformes)
rodzina: jaskółkowate (Hirundinidae)
gatunek: jaskółka abisyńska (Cecropis abyssinica)

Charakterystyka/morfologia.
To gatunek dość pospolitej lokalnie jaskółki. Ptak o smukłej budowie. Długość ciała 15–19 cm; masa ciała 16–27 g. Samiec i samica wyglądają podobnie. Upierzenie z wierzchu granatowoczarne. Głowa i kuper mają brązowy kolor z rdzawym odcieniem. Spód ciała jest biały z czarnym kreskowaniem. Czarniawy ogon ma bardzo długie zewnętrzne pióra; są one nieco dłuższe u samców niż u samic. Młode osobniki są bardziej matowe i brązowe, z mniejszym kontrastem i krótszymi zewnętrznymi piórami na ogonie. Żyje w parach lub małych stadkach. Lot jest nieregularny.
 Istnieje kilka podgatunków.
Cecropis abyssinica abyssinica – wschodni Sudan do Somalii.
Cecropis abyssinica ampliformis - południowa Angola i północna Namibia do zachodniej Zambii i północno-zachodniego Zimbabwe.
Cecropis abyssinica bannermani -północno-wschodnia Republika Środkowoafrykańska i południowo-zachodni Sudan.
Cecropis abyssinica maxima - południowo-wschodnia Nigeria  do południowo-zachodniej Republiki Środkowoafrykańskiej.
Cecropis abyssinica puellaa –Senegal i Gambia do północnego Kamerunu.
Cecropis abyssinica unitatis –Gwinea Równikowa i Gabon do południowej Somalii i na południe do Angoli , Botswany i wschodniego RPA.
Wędrowna w obrębie Afryki. Ptaki południowoafrykańskie zimują dalej na północ. W porze suchej ptaki z Afryki Zachodniej opuszczają północną część lęgowiska.

Biotop/ preferencje pokarmowe.
Zamieszkuje Afrykę Subsaharyjską od Sierra Leone i południowego Sudanu do wschodniej części Afryki Południowej. Zasięg podgatunków przedstawiono wyżej. Często spotykana w wielu otwartych środowiskach oraz na brzegach lasów, Mało płochliwa, jest powszechna i ​​często spotykana w okolicach osad ludzkich. Żywi się głównie latającymi owadami, ale stwierdzono, że je także małe owoce. 

Rozwój osobniczy.
Jaskółka abisyńska buduje gniazdo błotne w kształcie misy z rurowym wejściem od spodu. Gniazdo może być umieszczone w jaskini, pod nawisem skalnym lub gałęzią drzewa. Wykorzystuje również budynki, mosty, przepusty i tym podobne konstrukcje. Gniazdo ma miękką wyściółkę i może być ponownie wykorzystane w następnych latach. Samica składa przeważnie trzy białe błyszczące jajka z kilkoma brązowymi plamami. Wysiadywanie trwa 14 do 16 dni i zajmuje się nim wyłącznie samica. Po wykluciu pisklęta są karmione 17 -19 dni, przez oboje rodziców. Po 28 dniach od wyklucia osiągają samodzielność, jednak jeszcze przez około 2 tygodnie nocują w gnieździe.

Status gatunku
Gatunek ten ma bardzo duży zasięg występowania – ponad 23 000 km2. Wielkość populacji nie została określona ilościowo, ale nie uważa się, aby zbliżyła się do progów podatności na zagrożenia.

Przygotował: Jan Ławicki